V ah Vah Şiiri - Mehmet Hanifi Sarıyıldız

Er doğan, er gibi olmalı bence.
Vız gelir bu yolda zulüm, işkence.
Başı boş köepler, varsın ürüsün.
Sen yürü yolunda mertce, erkekce.

Kervan yola çıkdı kim duduracak?
Dikenli yollarda, güller açacak.
Kesmeyin önünü,bırakın gitsin.
Şahzadem, en önde elinde sancak.

'Kimi, başın açar kimi, kıçını'
Kimi de göstermez bir tel saçını.
'Ondan bana neki, bundan sana ne,
İsterse serbestçe taksın haçını'

İnanmış insana bu zulüm niye?
Sinirden, öfkeden döndüm deliye.
İsa'yı çarmıha geren zihniyet,
Bağıra çağıra geliyor diye.

Sel olmuş göz yaşım akmış kime ne!
Savcılar, hakimler geçmiş dümene,
Bozulursa eğer nizam-ı adil,
Lânet olsun derim bu güne,düne.

Adaleti, ipe çekiyor hâkim.
Hastayı, tedavi etmiyor hekim.
Ülemâ, dersleri, sokağa döktü.
Vah benim milletim, vah mehleketim.