Üzüyor Olmakla Şiiri - Sevinç Kavuk

Milliyetçiliğinden kimse utanmasın
Denilmesi üzüyor olmakla;

Milliyetçilik denilen üstlenilen sorumluluğa imzadır:
Toplum huzuru ve refahına, insanlığa ve doğaya
İlim, bilim ve vicdan varlığınca barış amacına
Kayıtsız şartsız hizmet ve göreviyle vatanında
Şeref sözüdür o öz ile çalışacağına! Ve cihanda!
Milliyetçiyim! Müslüman’ım’ Elhamdülillah!
İnsan vicdanıyla yüceleceğine başım dik inancımda!
Türküm, çalışkanım, doğruyum, Bağımsızlıktır karakterim

Göktürk-Oğuztürk-Atatürk ile soy ağacımdan devraldığım
Gelecek gençliğe devredeceğim emeğim, andım, umudum
Varlığım sarsılmaz iman, inan, hissiyatımdır bütünlüğüm
Bölünmez milliyetçiliğim! Ki, onu çökertmeye kalkışandır
Gücü yeten yetene soysuzu düşmanım! Vereceğim savaşım!

Bir millet olarak karanlıkları yaratacak hızın kadar
Sorumluluk üstlenemeyecek kadar küçüleceğine
Kim kime aymazlığında insanlığın ayıbı olmaya o hiçliğe
Aydınlıklarda görünmeyen toz ol!
Yeryüzünde ve ahrette aydınlığın müjdesine
Bu inkâra zorlayış bedbahtlığında Ey namert kendin boğul!

böyle bir şey duymaya olağanca şaşkınlığa kapılmış olduğumla, duymuş olduğum anda yorum cüretimi incitmemeye olduğu kadar incinmemeye de çalışıyorum, sizlerden de bekleyebilir miyim bunu acaba demeyi başaramıyorum...