İçi sıkılısa insanın, gidermiş.
Kimseciklerin yoğun olduğu bir yere.
Gidermis gitmesine de, zamanın göz kırpıp durduğu bir yerde Unutmanın zorluğunu hiç bilememiş mi insan?
Uzunca gitmeler falan işte.
Giderek daha çok sevmeler.
Yada kalarak unutamamak sevdanın kokusunu.
Ve toprak, şefkatin en samimi elidir,
Gözlerine aşk kaçmis insanlar için.
Kayıt Tarihi : 10.12.2014 17:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Leyli İsra](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/12/10/uzunca-gitmeler.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!