Uzun Ok Dalar Ete Şiiri - Ahmet Yozgat

Ak ipek dolanır,
Sevdada kervan akar,
Cinayette kan durur,
Uzun ok dalar ete…
***
Bir Mongolyan Cengizi,
Sırım sırım sıçrar yedi denizi,
Aşar, yükselen cebeli azgın masalda,
Onun elleri Alamut’ta al al kanar,
Donar izan, Buharayı zamanda,
Öte varın ağalar daha da öte,
O zaman uzun ok dalar ete…
***
Ne doru ata binmek,
Ne kağnıyla yol almak kavruk hazanda,
İstemez kara vezir de zinhar!
Vurulmak alnının alnacında bir bahar,
Yaramaz ve acar bir kahramana asri düzlemde…
Ve her yüksek evde bir anlı yiğit yaşar aslında,
Bir de iz düşümü olarak o kara namert!
Hraç mezat tezgahında ben ve ikizim,
Karşımıza çıktıysa bu satışta bir derviş,
Her iş kendi maharetli ustasını yontar sengi cebelden,
Ta ezelden, kurulmuştur meydan-ı dalalet,
Evet, çökertelim dersiniz ya kervanı yavan masala…
Sakın ha asla!
Kimde ne var bilinmez,
Ölünmez ölen ile…
Öte varın deveciler daha da öte,
O zaman uzun ok dalar ete…
***