Başları her zaman yukarıdır ;
aşk felsefesinden habersiz deccal giyimli takım insancıklar.
Her takıldıklarında seviyorum yakarışları duymaktayım ,
öteki ayağını kaldırmış şekilde.
Size sesleniyorum ey insanlar ;
Şiir gibi kokan güzelliklere açan papatyalardan bahsediyorum
Diken değil tuttuğumuz.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta