İsmini görünce dayanamıyorsun kalbim, değil ki yüzünü
Üzülme gelmesin bırak, gelirse yapamaz, taşımaz hüznünü
Sen yine devam et özle olanca gücünle, varsın o düşünsün
Korkuların evi, soğuk, ıslak caddelerde az da o üşüsün
Takvimdeki yaprak sararmaz hemen dökülür, telaşlanmış sanki
Biraz soğur toprak, unutmanın önemini imâ eder gibi
Geceler yirmi dört olur, gündüzleri arar uykulu gözlerin
Tabutunun sıcak sesi gelir kulağına, yeter! öleceksin!
Yok öyle birşeyler kalbim, sadece zannettin, hepsi bir yalandı
Sen akıtmadın ki gözlerindeki yaşları, zorla rüzgâr aldı
Kayıt Tarihi : 23.11.2012 11:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!