Uzun,bitmek bilmeyen gecelerden birindeyim.
Karşımda bir avuç koşturan çalışanla,
Hayatımı teraziye koyup tartıyorum.
Ne çok keşke var Allahım.
Keşke İstanbul’dan hiç gelmeseydim.
Belki kaybetmezdim sevdiklerimi; annemi,babamı,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
