Uzun Bir Aradan Sonra. Şiiri - Kaan Kara ...

Artık yanımda değilsin aşkım, ruhumda sadece yalnızlık var.
Ya seni bir daha göremezsem..
Tanrı neden seni sevmemi istedi, daha da acı çekmem için.
Her zaman varoluşumun sebebi oldun, sana tapınmak ibadetim oldu, öpücüklerinde buluyordum bana verdiğin sıcaklığı, aşkı ve tutkuyu.
Bu bir aşk hikayesi, benim bütün iyiyi ve kötüyü anlamamı sağlayan başka bir şey yok, hayatıma ışık verdi sonrada söndürdü.
Ah ne karanlık bir hayat!
Aşkın olmadan yaşayamam…
Diyordum bir zamanlar şair gibi şimdi sadece gülüyorum gülmekten öteye gitmiyorum ama sınırımı biliyorum...
Ben hep nerde durmam gerektiğimi bildim zaten sadece doğru yolu bulamayan bunu göremeyenlere acıyorum... ama yardımcı olamıyorum elimden bişey gelmiyor...
Bu sınavın ne zaman biteceğini düşünüyorum
düşünüyorum,
düşünüyorum...
İçinden çıkabiliyormuyum hayır
Çıkan var mı acaba?
Kim derdiki bigün acılar beni daha çok güçlendirecek diye şimdi beni kim yıkabilir?
Kimin gücü yeter buna...
Ben her zaman burdayım dim dik ayaktayım evet dünyayı, dinimizi, geçmişimizi, bugünümü, geleceğimi hep yargılıyorum sorular sorup ayıklamaya çalışıyorum ama daha bunlar için çok erken daha ne tecrübeler görücez kimbilir....

SAYGILARIMLA....
07/07/2009 02:55