Mira sen ismiyle müsemma.
Herkes gibi, adın sırdır yanımda.
Bir yolculuktan sonra buldum adını.
Sende buldum ben, kendi kendimi.
Kaldır üstündeki külü, dök dökülsün.
Seni yok sayacaklar bilmezsin kimler.
Ve sonra sen daha çok var olacaksın.
Doğrul doğrula bildiğin kadar.
Dökülsün üstündeki küller.
Diyemediğim sana şeyler var.
Mira aramızda dağ var tepeler.
Geçit vermez ki olsun bayram.
Sana diyorum, geçiyor içimden.
Senle bir düş var yan yana.
Yürümek uzunca, yollar boyunca.
Rüzgâr savururken saçlarını.
Elinden tutmak yürümek var.
Birde içim dışım sonbahar Mira.
İlkinde yoktun sen yine geldi sonbahar.
Şimdi her an gözlerim yolunu gözler.
Beklerim sahilde umudumla birlikte.
Kenan Gezici
Kayıt Tarihi : 17.11.2025 12:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!