annem,
sensiz günlerim
tam on ayını doldurdu
bugün
pazarda dolaşırken
çok sevdiğin
çekirdeksiz İzmir üzümlerini
gördüm
artık tatlanmışlar
tam senlik olmuşlardı
''-pazardan ne alayım? ...''
dediğimde
''-üzüm al yeter evlat...''
derdin
üzüm-peynir ile
ekmek yemek
en çok yaptığın şeydi
zaten
annem,
üzüm vardı...
peynir vardı...
ekmek vardı...
yalnızca
sen yoktun annem
böyle
dönüp duracaktı mevsimler
sürükleyip beni
gözlerimden düşecekti
üzüm gibi taneler
ben ağladıkça seni
ekmekler
boğazımda düğümlenecek
peynirler çatalın ucundan
beni seyredecekti
annem...
biliyordum ki
ardından olacak üvezler
olacak kestaneler
aylar geçtikçe sensiz
gözümde damlalar büyüyecekti
hep kadersiz...
Fikret Turhan-Yalova,
03.08.2015
Kayıt Tarihi : 3.8.2015 14:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!