Rüzgar esti birden uzaklardan,
Sevgi tohumları serpildi toprağa.
Mutluluk güldü, sevinç ağladı onlara.
Tohumlardan yemyeşil filizler patladı,
Büyüdüler birden.
Salkıl, salkım üzüm oldular yamaçlarda.
İnsanlar aldılar onları ellerine,
Kara, sarı renkleriyle.
Sundular birbirlerine tatlı tatlı.
Yedikçe bu şeffaf üzümlerden,
Güldüler kahkahalarla.
Üzümler şarap oldu,
Doldular dostluk sofralarında kadehlere
Ellerde yükseldiler umuda,
Dudaklarda birleştiler sonsuzluğa.
Kayıt Tarihi : 30.10.2008 22:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!