Üzülüyorum Dostum Şiiri - Kolay Adam

Üzülüyorum dostum.
Evsiz ihtiyar için üzülüyorum.
Yer yer sarıya çalan kirli sakallarını düşlüyorum.
İhtiyarın elinde ki gazete kağıdına sarılı şarap,kederime katık oluyor.

Üzülüyorum dostum.
Adaletten yakınan dostuma üzülüyorum.
Onun adalet riyakarlığına karşı çaresizliğini düşlüyorum.
Bel bağladığı yasalarca aldatılan adamın gülmeyen yüzü kederime katık oluyor.

Üzülüyorum dostum.
Ölümü arzulayan dostuma üzülüyorum.
Bir köşeye çökmüş ağlar halini düşlüyorum.
Onun dalgın bakışları kederime katık alıyor.

Üzülüyorum dostum.
Her şeye rağmen o beceriksizce şakalarıma gülen dostuma üzülüyorum.
Sırıtan yüzünün ardındaki kaybetmişliği düşlüyorum.
Onun bu sahte mutluluğu kederime katık oluyor.

Üzülüyorum dostum.
Gelecek palavrasıyla şafak vakti gözlerini aralayan dostuma üzülüyorum.
Onun uyku mahmurluğuyla sendeleyen adımlarını düşlüyorum.
Genç adamın umutla kasılan gözleri kederime katık oluyor.

Üzülüyorum dostum.
Eskileri yad edip tasalanan dostuma üzülüyorum.
Onun tozlu anılarını düşlüyorum.
Onun yaşla buğulanan gözleri kederime katık oluyor.

Üzülüyorum dostum.
Bir şeyler için kederlenen dostuma üzülüyorum.
Bir şeyler düşlüyorum.
Bir şeyler kederime katık oluyor.

Üzülüyorum dostum.
Sana ve kendime üzülüyorum.
Avunmak için dert ortağı arar halimize üzülüyorum.
Senin o mutlak yalnızlığın kederime katık oluyor.