Üzülüyorum Şiiri - Ercan Çalık

Alıp başımı bir yere giderek,
Dalıp derinlere düşünüyorum.
Geleceği çok karanlık görerek,
Doğan çocuklara üzülüyorum.

Bu dünya haline müteessirim,
Asıl insana en çok eleştirim,
Dikili binalar heryere hakim,
Yok olan doğaya üzülüyorum.

Ne yazık ki üzülmek fayda etmez,
İblise bir meleğin gücü yetmez,
Nankör insanoğlunun hırsı bitmez,
Bozulmuş insana üzülüyorum.

Vicdan neden böyle oldukça hassas,
Bu benim halim,çoğu vurdumduymaz.
Feryat etsende kimse umursamaz,
Görünce bunları üzülüyorum.