üzülürsün,kimsesizken
kızgınlığın ve kalablaıklaşmış yanlızlığın içinde var olmaya çalışan
bir ruhun misali daha hırçındır ve ikinci gününde üzülürsün.
şarkılar çığırtmak nedensizce mutluluk duyma heveslerinden biri olup çıkmaya başlayıncaya kadar sen ve ya senlerin bir fahişe gibi üzerinde kalır ve yapışır.
hayatın bir denizdir artık ve yüzmeti biliyorsan ne mutlu sana
can simidin olmadan geçericeğin vakitlerini
bri yap boz oyununun en arka tarafına çizilmiş bir insan resmini
düzeltmeye çalışsanda gereçekte düzeltmek için çabayı çok sarfedersin
sevmek sevmek sevmek
hep sevmek dersin.ne yazıkki
yalancılığını daha fazla saklayamayacağını sende bilsen dahi saklamak senin için vatrolmanın temeli olur ve her insanın sen olmasını temenni edersin.
-----------------------------------
yıllardan birgün.günlerden bir gün
ve zamanın her akışından kaybolan bir yıllığın eskimiş yapraklarına
lanet olkumaya çalışan bir zavallıyım belkide
nedenmi?
bilmiyorum veya yalancılığımı daha fazla saklayamayacağım.
ak düşen saçlarıma,buruşan çehreme,yorgunluktan kıpırdatamadığım bilmem kaç kemiğime yalan söyleyemem
ama ben bi r yalancıyım.
Kayıt Tarihi : 17.6.2004 20:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!