" Ben artık üzülmek istemiyorum" dedi.
Ben de istemiyordum. Üzülmeyi... En çok da onu üzmeyi.
Üzülmeyelim diye sevmeyelim mi?
Öleceğiz ya, yaşamayalım mı bu hayatı? "
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta