13 HAZİRAN 2016
Yağmurlar bile ıslatmadı yanağımı.
Habersiz ce gidişinin ıslattığı kadar.
Geçen yıllar bile yıpratamadı bu bedenimi.
Belki döner diye beklerken yıprandığı kadar.
Gittin habersizce, geride neyi bıraktığını bilmeden.
Gittin. Sana olan bu devasa sevgiyi görmeden.
Sen bensiz kaderini kendin seçerken.
Düşünmedin, senin için yanan bu sensiz yüreği.
Dön demem gidene, giden zaten bende bitmiştir.
Giderken bu kalbin kapısını kırar gibi çekmiştir.
Üzülme sen yüreğim, hep giden kaybetmiştir.
Bir gün pişman olsa da giden bende bitmiştir.
ÜSTAD
Kayıt Tarihi : 13.6.2016 18:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ferhat Altunay](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/06/13/uzulme-yuregim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!