Üzülme Sevdiği Şiiri - Zeki Günay

Hayat bir gün oyun oynarsa bize,
Üzülme sevdiğim hayat utansın.
Sensizlik bana bir zindan olursa,
Üzülme sevdiğim zindan utansın.

Güller solup da unutursa bizi,
Üzülme sevdiğim güller utansın.
Acılar bir olup vurursa bizi,
Üzülme sevdiğim acılar utansın.

Aramıza dağlar engel olursa,
Üzülme sevdiğim dağlar utansın.
Bu kader bir gün ayırırsa bizi,
Üzülme sevdiğim kader utansın.

Ölüm gelip de ayırırsa bizi,
Üzülme sevdiğim ölüm utansın.
İkimizi aynı mezara koymazlarsa,
Koymayan eller yüzler utansın