Üzülme Ey Dost Şiiri - Ahmet Nejat Alperen

Üzülme ey dost,
karanlık geçer,
Gözlerindeki
buğulu deniz,
Bir sabah
rüzgarla silinir,
Ve sen,
yeniden doğan
bir güneş gibi parlarsın.

Düşler seni sarar,
gecenin kollarında,
Hüzün, sadece
bir misafir gibi gelir,
Fakat sevgim,
bir dağ gibi sabırlıdır,
Her acı rüzgarı,
hep geride bırakır.

Üzülme ey dost,
kalbinde bir yara,
Zamanın elinden
kayıp giden
bir umut olur,
Ama unutma ki,
her karanlıkta
bir ışık vardır,
Ve her sonbaharda,
Yeni bir bahar gelecektir.

Bir yudum sevda,
bir damla gözyaşı,
Hayat, seni
bazen kırsa da,
Her düşüşte,
bir yükseliş vardır,
Ve sen, her zaman
yeniden doğacak
bir yıldızsın.

Üzülme ey dost,
zamanla geçer,
Her fırtına,
sessizce diner,
Ve sen, her sabah
yeniden doğarsın,
Üzülme, hayat
seni bir adım
daha büyütür,
Çünkü
Allah bizimledir...