Üzülme Dayanamam...! Şiiri - Faruk Avşar

Üzülmene dayanacak takatim yok sadece gülüşlerinde
bir çiçek gibi sulanmış gülen yüzüne muhtacım
solmuş bakışın bana bin ah çektirecek kadar acı çekerim sevgilim.

Senin bakışlarına dalınca göz bebeklerimdeki masum duygularım
o an çocuk gibi senin kollarında hıçkıra hıçkıra ağlayarak
sana olan aşkımı sana olan sevgimi kulağında fısıldayarak söylemek isterdim.

Susmak gönül mağarasında esiri yargılamadan çarmahta infaz edece kadar acımasız suskunluğunla acı çektirerekmi öldürmeyi seviyorsun yoksa
bir ömür susarak acılarımla baş başa bırakarakmı ölümü göğüsleyeceğim.

Güzel olan senin varlığında senin bakışlarının içinde
senin sıcaklığının ateşinde yanmak değilmidir söylermisin
yada yanmak senin sevginin ibadetini yaşamaksa ben yanmışımdır.

Ölüm sadece son nefesini vermekle ispatı olmaz. senin yokluğunda senin gönlünün derinliğinde taht kurmamakta ölümün ta kendisidir. üzmek yada üzülmek senin canına can katacak sözlerden uzak senin aşkında yanıp tutuşmaktır buda ölümün son yolculuğuna sensiz yol almaktır sevgilim..!