Ağlattın sen beni-hem çok ağlattın
Nasıl ağlamasın gönül haline
Mutsuz olduğunu neden anlattın
Hangi kalp dayanır bu melaline
Seni kaybettiğim günden beridir
Başımı taşlara vursam yeridir
Mahvettim! Ah edip dursam yeridir
Mazini-halini-istikbalini.
Olmadı güzelim olmadı işte
Mevlâ’nın bir hayrı vardır, her işte
Bir gün kavuşuruz o, son gidişte
Üzülme! Ne benim-ne sen, haline
Kayıt Tarihi : 27.9.2008 14:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Nihat Özer](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/09/27/uzulme-79.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!