Üzülme.! Şiiri - Ahmed Karademir

Üzülme!
Sende yalnız değilsin,
seninde unuttukların var.
Biri hep seni koruyup kollarken, seni güneşle beraber sabaha çıkarırken, ve senin üzerine, sen uyurken yorgan misali geceyi ve korkularını yenesin diye karanlıklardan korkmayasın diye geceden ay ve yıldızları sana bağşetti.
Peki sen seni terkedene ne yaptın veya bunlardan kaçta kaçını verebildin.?
Ama seni seven bunları sana, sen daha rahat nefes alasın diye, daha iyi dinlenip en sevgiliyi hatırlayasın diye altın tepside önüne sürdü.
Senin sevdiğin sana gelmiyorsa, sen seni sevene gideceksin.
Kalk hadi!!!
Yat secdeye.
Vakit bu vakit, şükr et sana sevme duygusunu verene.
Gerçek sevgiliye.
En sevgiliye...