Üzülme Şiiri - Sadık Yılmaz

Kendine kastın nedir, acıdan besleniyor
Seyircimi olayım, kaldığın bunca zulme
Kahroluyorum inan, sanma hevesleniyor
Her halin dokunaklı, ne olursun ÜZÜLME

Düşmanı sevindirme, başın olmalı dimdik
Şaka söylemiyorum, ne olur bana gülme
Allah’a emanet ol, kendine gel şimdilik
Her halin ağlamaklı, ne olursun ÜZÜLME

Hep dedikodu yapıp, isterse kınasınlar
Deliyle deli olma, yeter ki hor görülme
Uyma sakın onlara, bırak ta sınasınlar
Ortaya çıkar haklı, ne olursun ÜZÜLME

Yalancıların mumu, elbette ki sönecek
Bırak onlar utansın, eğilip te büzülme
İftira edenlerin, hepsi bir gün dönecek
Varsa onların aklı, ne olursun ÜZÜLME

Ağlayıp ta üzülsen, yok sana bir faydası
Kuruyan yaprak gibi, sararıp ta süzülme
İnsan dediğin fani, vardır ortak paydası
Değiliz inan farklı, ne olursun ÜZÜLME

Tarih:20.05.2017 =================