Üzülme, neden diye sorgulama kendini.
O günler ki, gök mavi değil, pembe.
Yüreklerde korku yok, coşku vardı.
Gözlerde gözyaşı değil, kalbin tebessümü vardı.
Üzülme, neden diye isyan etme,
O anlar ki, sevgide menfaat yoktu.
Emeğin, yüreğin, bileğin, sesi vardı
Dil değil, kalp yarası sarmıştı.
Üzülme, hayat bir nefesçik kadar.
Verme özünden, hiçbir kimse için.
Değişme, kıymetine kıymet katan sevgileri.
Düşme avcının tuzağına, yıllar seni müjdelerken
Kayıt Tarihi : 8.11.2015 18:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ülker İnalkaç](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/11/08/uzulme-185.jpg)
Beğenerek okudum.. Kutlarım..
Olması gerekenleri öğütlüyordu her kime ise. yaşamımızda keşkelere yer verilmemeli. Geçen günler veya kaybedilen fırsatlar için üzülmenin anlamı yok.. Giden günler geri gelmez ki... Kutluyorum içtenlikle Ülker hanım... Nicelerine... Sevgiler...
Sevginin soluğu aşkın nefesi
Menekşeler pembelerin efesi
Neden bu gök mavi diye üzülme
İbrahim Kurt
Ğlker hanı şiirinizi ve sizi kutlarım şiirinizi bir kaç defa okudum bir dörtlükle özetlenemez ancak kabul buyurun lütfen dörtlüğümü dilimden döküldü kaleme .
ülker hanım olumsuzlıklar karşısında üzülmemek elde değil aancak hep aynı yasa baağlanmaklada sornlar çözülmüyor yılamdan yorulmadan dik durmak ve mücaldele gerek hayatta böyle yaşanıyor kutlarım duygulu anlatımınızı
TÜM YORUMLAR (12)