Üzülme Şiiri - İsmet Bozkurt

Unutma ki seni, çok seviyorum
Bensiz ağlayıp ta, sakın üzülme
Her zaman yüzüne diyemiyorum
Yanlış anlayıp ta, sakın üzülme.

Terk etmem bilesin, teni gül kokan
Başkası değil sen! .. içimi yakan
Göğsümü delip son mermiyi sıkan
Bağrım dağlayıp ta, sakın üzülme.

Sus konuşma bir şey, kalsın içinde
Kor olsun hislerim, yansın içimde
Sözlerin sitemkar, başka biçimde
Acı söyleyip de, sakın üzülme.

Parçala kalbimi, verirse aman
Söz verdi gözlerim, caymaz hiçbir an
Eridim aşkından yandığım zaman
Kara bağlayıp ta, sakın üzülme.

Kahpelik yabancı, barınmaz bende
Bilirsin döneklik olmaz hiç serde
Vuslatı istesem, kim bilir nerde
Hasret çağlayıp ta, sakın üzülme.

Özlemle bakarken uzun yollara
Yaktırmam canını ıssız yıllara
Değmesin hiç kimse kırık dallara
Kahır eyleyip de sakın üzülme.