Üzülme(1) Şiiri - Nigar Bedirhan 2

Saçının teline canımı versem
Baştacım yoluna gülleri sersem
Ruh ikizim senle murada ersem
Canım tenden çıksa, gülüm üzülme
***
Seherler de esen, yeller gibisin.
Yüreğimde açan, güller gibisin.
Dünyamı cennet, eyler gibisin.
Bu ömrüm son bulsa, gülüm üzülme.

Aşk bir kördüğümse, tılsımla bağla
Ömrüm tükenmeden, ruhuma çağla
Gönül tahtımda eş, aşkınla bağla
Gonca gülün solsa, gülüm üzülme.
***
Ovada şahlanan, yağız atını
Alnında yazılan kara bahtını
Hayâlinde süsler, altın tahtını
Son busemiz olsa, gülüm üzülme.
***
Ansızın yıkılır o yüce dağlar
Açmadan solarda, bozulur bağlar
Sol yanı sızlarken, sevenler ağlar
Son nefes vuslatsa,gülüm üzülme.

Aşkına müptela olanlar yanar
Seven sevdiğini yürekten anar
Kara sevdasıyla Leylânım sanar
Nigâr’ın ağlarsa,gülüm üzülme.
***