"üzüldüm". Şiiri - Selim Akman

Emeğime yanmadımda,
Nedenini sormadım hiç,
Üşüdüm,bırakıldım ayazlarda,
Senin içindi güzelim, her şey,
Bir görseydin halimi,
Harcanıp parçalandığımı,
İnan aldırmadım,ama,
Eyvah ki eyvahlar bana,üzüldüm...

Sevgim sana,sen olunca karşılıksızdır,
Hissedilen talihsizliğimdi,işte olmadı,
Ne yaparsın,dilden gelen sözler,atarlıydı,
Bir görseydin,benim meçhule gidişimi,
Göz yaşlarım süzülünce, öyle işte,
Eyvah ki eyvahlar bana, çok üzüldüm...

Sevdiğin, seçtiğin şarkıları bilirim,
Değermiydi,koynunda kalabilirdim,
Vedalarına hiç alışamadım, niçin,
Çok şeyleri içinde gizledinde,
Sana özlemimi bir görseydin,
Yolun sonu,ne'de çabuk,tezmiş dedim,
Eyvah ki,eyvahlar bana, çok üzüldüm...

Susuyor, sağır oluyor insan bazen,
Bilmem, bizi yoran şartlar mıdır?
Ne uğruna,yıpratan hayat mıdır?
Çoğu şeyleri, içimizde gizledikde,
Halimi,tavırımı görseydin,merhametmidir?
Denk düşersen yazılarıma,astım buraya,okursun,
Eyvah ki eyvahlar bana, çok üzüldüm...

Bu kadar muazzam, masum mu olursun,
Sevgi gücümü,maalesef senden alırmışım,
Bazen kör,bazen sağır,çekingen tavırmışım,
Sor ki bana,senden yanadır,iyiliğin isteyenim,
Bakarmısın?Ziyan olan,bizden giden,ömüre,
Eyvah ki eyvahlar bana, çok üzüldüm...

Sancılıyım işte,empati kuramadığımızdan,
Niyetim bellidir,iyiye yorardım her zaman,
Gözlerin kömürdü,korusundu şerrinden,
Yanarım da,umurunda olunmayan Gülüm'den,
Seninle,el ele,kol kola,gezemediğim nazlıma,
Eyvah ki,eyvahlar bana,seninle gülemediğime,
Sadık dostun,yanımda olamayışına,üzüldüm...
selimakman57 Selim Akman57