Üzüldüm Şiiri - Saltuk Buğra Han

Var mıdır üzmek, üzülmekten kötüsü?
Yaşanan duyguya, hüzüne üzüldüm.
Daha kâfi gelir, insanın ölüsü
Yaraya basılan, tüzüne üzüldüm.

İstenmeden, kırılmış olan her insan
Bazı günler, gülmekten yarılan insan
Acıdaki gülüşü, unutan insan
Gülüşü kaybeden, yüzüne üzüldüm

Hata yapılır, telafisi var ise
Telafisiz yapılan; senaryo, klişe.
Hatamızı görmektir asıl kazziye
Görmediğim günün, güzüne üzüldüm

Yapmalı ne varsa, almak için gönlü
Düşünelim her şeyi, arkalı önlü
Tek taraflı olamaz, bu iki yönlü
Yapılan, empati yönüne üzüldüm

Kuruttum, kırılmış kızıl çiçeğimi
Unuttum sanki o büyük dileğimi
Gösteremedim aşkımı, yüreğimi
Baharda kuruyan, gülüme üzüldüm

Buğra, bu konuları çok çok düşündü
Gerekti; ayazlarda bile üşündü
Her doğru her yanlış ayrıca hüzündü
Yapılan doğrunun reddine üzüldüm