Üzmedim ki Utanayım Şiiri - Ozan Yoksuni

İnsanları yalan sözle
ÜZMEDİM ki utanayım
Ak görünüp kara yüzle
GEZMEDİM ki utanayım

Doğru lafı tutup yerip
Sır saklarken açıp serip
El içinde öğüt verip
KIZMADIM ki utanayım

Hiç kimseyi görmem hakir
Cahilliktir sabit fikir
O mu zengin bu mu fakir
SÜZMEDİM ki utanayım

Filizlendim meşelerde
Gamze oldum neşelerde
İçip içip köşelerde
SIZMADIM ki utanayım

Helal aşa haram katıp
Onurumu güce satıp
Mazlumlara kızıp çatıp
EZMEDİM ki utanayım

Çocukların kıymetini
Biliyorum servetini
Büyüklere hürmetimi
BOZMADIM ki utanayım

Hoca gibi atıp nara
Dede gibi çekip dara
Saf olanı ardım sıra
DİZMEDİM ki utanayım

Şu YOKSUNİ yoksun olan
Budur benden geri kalan
Kimi ozan gibi yalan
YAZMADIM ki utanayım