Ümmühan Yalçın - Üzme Ve Üzülme.! Şiiri ...

Tekk söz bir aşkı başlatır.. Tek kelime bir aşkı bitirir... Kararsiz kilarsin bazen dusuncelerinde, suspus olursun düşlerinde... Sevmenin ne demek olduğunu anlamadan iterler seni ummansız sonsuz kuyulara... Gökyüzünun maviligi saflığı kadar safsindir.... Gökyüzünden akan yağmur kadar berrak ve TERTEMİZsindir... Taa ki o bir damla yağmur taneciği yere düşene kadar... Yere düşer ve kirli bir su olur... Camur olur GİDER... Kalbini aynı bu şekilde kirletip giderler... Hayat böyledir... Yaşam ayricaliktr.... Yaşamak ise bambaşkadir.... Etrafindakileri iyi seç ki üzülme... ve ÜZME... !