Üzme Kendini Şiiri - Yusuf Cantürk

ÜZME KENDİNİ (Ekim-2012)

Artık hâyâl alemini bırak, sarılmalısın yaşama,
Kolay değil bilesin, durum değişir aşama, aşama.
Üzüntüyü bırak, desem de dertleri bir tarafa at!
Ne kadar zor olsa da Tanrı verirmiş sebat.

İçimde bir acı ki dolaş, dolaş gitmiyor.
Ne yapsam, nereye gitsem,bir çare dedirtmiyor,
Sevdaya tutulmuşum, sevdiğimse hiç işitmiyor.
Ya yüreğimdeki yangın, kor olmuş da bitmiyor.

Nerede acıklı bir şey okusam veya görsem aşka dair.
Hemen duygu yüklü olurum, öyleyim de zahir.
Gözlerimde yaş başlar, hem de seller gibi.
Uzun süre kendime gelemem, yazık ki dönemem geri.