Seninle kardeşiz, aynı karından,
Dün unutmuş ne bekliyor yarından,
Zaten beklentim yok böylr birinden,
Yükselip göklere süzülme uzman.
Unutan unuttu bilirsen beni,
Babam inat etti okuttu seni,
Sen oldun huysuzun önde gideni,
Unut beni sakın ezilme uzman.
Unutma kardeşi dünya lanet,
İnanma kimseye olma kefalet,
Seni de doldurdu cahil, cehalet,
Ben ölürsem sakın üzlme uzman.
Beni, benden iyi bilir tanıyan,
Dostluğa sevdadır bende kanayan,
Varsa bana eğer insan demiyen,
Fırsatı mağana süzülme uzman.
Acıdır gerçekler görmez kör dünya,
Söyle bana başka nerde var dünya,
Acı olur gerçek bilinen rüya,
Veysel der; Sözüme ezilme uzman.
Kayıt Tarihi : 8.3.2011 22:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Veysel Şimşek](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/03/08/uzman.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!