Uzlette de Rahat Yok Şiiri - İsmet Barlı ...

Sevdanı giyindim üzerime idamlık gömleği niyetine
ve çekildim uzletime
çekerek bu geçici dünyadan elimi-ayağımı,
bıraktım bir yana bilcümle malı-mülkü,
bir karasevda içinde hayrını göremediğim serveti-samanı
bir sen kaldın ortada,
bir ben,
bir karasevdan,
bir Yaratan.

Sökemedim eskimiş mühürlerini ayrılıkların,
çözemedim özlemlerin kördüğümlerini,
kurtaramadım zincir zincir zincirlenmiş yüreğimi,
sığınıp kaldım birbirinden bereketli dualara,
gönlümü bir bezgin yolcu edip yola vurdum
buradan oraya esen
rüzgarlarla.

Gönlüm gider gönüllü gönüllü, döner gönülsüz,
ruhum tanıdık acılar içinde ağızsız-dilsiz,
canım düşmüş can derdine bir derin sevdalarda,
gözlerim yaş, yanaklarım yaşlar içinde,
aklım bir yerinde rahat duramamamın
göçünde.

Yalnızlıklar içinde bile yalnız değilim, anam-babam,
biryerlerde bir ben ve benim içimde sen,
dolaşır durur dört bir yanımda hayallerin, anıların,
başım yine sevdanla, karasevdanla belada,
belli ki; bana uzlette de rahat-mahat yok
dünyada.

(ZAMANIN BİR DAR VAKTİ isimli Serbest Şiirler 'inden > 87-88/100)