Üzgünüm Şiiri - Veysel Şimşek

Doğru dobra sözden asla çekinmem,
Geri dönüp arkasından yakınmam,
Gerçekler içimde ateştir sönmem,
Dürüste dünya dar buna üzgünüm.

Yanar döner yanlış olmammı lazım,
Gerçekler can dostum yalanlar sızım,
Ölürsemde anlım açık ak yüzüm,
Namerde dünya yar buna üzgünüm.

Sinsice yaklaşır yüzü güleçli,
Suç üstüne çıkar sana der suçlu,
Farkettim dünyada yalancı güçlü,
Gerçekleri ezer buna üzgünüm.

Düşer dürüst insan gama gaflete,
Bu dünya bayramdır yalancı ite,
Bilinmez ne olur ölümden öte,
Birde hava atar buna üzgünüm.

Dürüst olup hak yanında hep olam,
Yalancı bu şartı bilmez vesselam,
Fark etmezki amca dayı ve halam,
Kalır yanına kar buna üzgünüm.

Temiz karakteri arama yaşta,
İnsanlık dürüstlük mantıksa başta,
Sağlam göz arama kör kalmış şaşta,
Üç dakikada satar buna üzgünüm.

Veysel der hal böyle gider gidişat,
Her zaman yaz durma içini boşalt,
Sana taş atana bir deste gül at,
Beni topa tutar buna üzgünüm.