Kendimi zor tutuyor ve seyrediyordum,
Öyle dokunmadan, yaklaşmadan...
Zamanı çürütürcesine uzaktan...
Eli yavaşça, faydasız akan gözyaşlarına gitti kadının...
Sanki çoğu şeyi anlatır gibi susuyordu
Ve önünde bir roman,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta