Biraz cahildik, biraz çocuk..
Ön yargilar vardi, ama dünyanın rengi pembe.
AŞK nedir dediklerinde..
Bana şarkı söyleyen kadın diyemedik.!
Biraz çocukduk, biraz delikanlı
Dürüstlük vardı, ama ekmek hep aslanın ağzında.
SAYGI nedir dediklerinde..
Kavganın Ardından bile elimi bırakmayan kadın diyemedik.!
Biraz saftık, biraz korkak..
Sevinçler vardı, ama hayaller hep yarım.
HUZUR nedir dediklerinde..
Bana şiirler yazdıran kadın diyemedik.!
Biraz sevdaliydık, biraz sarhoş..
Tutkular vardı, ama sevişmeler hep sınırlı.
SEVGİ nedir dediklerinde..
Sol yanimda bakışları kalan kadın diyemedik.!
Sonuç hep aynıydı;
1-Cahildik, dünyanın rengine kandık..
2-Aşk bitti, sevdanın külleri kaldı..
3-Şarkı söyleyen kadın kayboldu..
4-Şiir yazan adam öldü..
5-Raporda "ikisinin de üzerinden AŞK geçti" yazılıydı.
Hasan Hüseyin BAŞOL
-16.12.2015-
Kayıt Tarihi : 3.1.2016 20:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
1-Cahildik, dünyanın rengine kandık.. 2-Aşk bitti, sevdanın külleri kaldı.. 3-Şarkı söyleyen kadın kayboldu.. 4-Şiir yazan adam öldü.. 5-Raporda "ikisinin de üzerinden AŞK geçti" yazılıydı.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!