Üzdüm Üzeli Lisanımı Boş Yere

'İçsem kezzap,
Can çekişirdim daha güçlü.'
Dendi ki teveccüh etmişiz güzel bir selamete,
Dendi ki sıyrılmışız üzüntülerden.

Kımıldarmış yontuyu arayan,
Dost gibi gereksiz yere el ele,
Seslenmiştir narası yükseldiğince.

Zekayı şımartırmış abesle, kuşku,
O hendesenin sırça bakışları.
Levye tanın bin kafası.
Denizlere bırakıyorum kabarınca,
Gemi rahatlasın diyerek azıcık,
Geziniyorum onun ardında sonra kırk sene.

Suçlarınla kırışasın, ey ezilen kalbim,
Şu katlandığın düşkünlük, müstahak gelecektir,
Köşemde kötücül inme yoğunluğu,
Üzdüm üzeli lisanımı boş yere.