Çul, çaput giymişler, insana benziyorlar,
Yeni Camii önünde, oturmuş bekliyorlar…
Hallerine acıdım, yer, iz bilmiyorlardı,
Bizimkilerin elinde, dilendiriliyorlardı…
Üç kuruş para attım, nasıl da koşuştular?
Her zaman yanımızda olacak kadının
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Devamını Oku
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta