Galaksi dolmuş taşmış ibret alamıyoruz,
Hakikat ortalıkta Rab’den utanmıyoruz…
Test edilirken bile insanlık uyumakta,
Kargaşalar içinde çırpınıp yok olmakta…
İnan utanıyorum bu ilkelliğimizden,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta