Ortada bir tür metal bağlantılar sağlamış,
Duvarlarda oyuklar, amaç anlaşılmamış…
Buz gibi soğuk hava etraf ilaç kokmakta,
Ne seni üşütmekte ne seni ısıtmakta…
Etrafta malzeme yok kap kacak kullanılmaz,
Yeme içme işi yok doyulmaz acıkılmaz…
İnce uçlu aletler şu an çalışmıyorlar,
Çok işe yarıyorlar açıklanamıyorlar…
Bilinmez elementler yapıya sertlik katmış,
Naylonumsu metaller işi sağlamlaştırmış…
Bükülebilen şeyler eski yerine gelir,
Tek iz dahi bırakmaz ne kopar ne gerilir…
Pencereler boşlukta cam falan kullanılmıyor,
Açık sanılsalar da ısıyı geçirmiyor…
Işıktan da muaflar cisim dahi giremez,
Farklı bariyerlerle ifade edilemez…
Etrafta alıcılar, bağlantı sağlıyorlar,
Motor benzeri şey yok, yönlendiriliyorlar…
Görmediğimiz yerden ana gemi içinden,
Kumanda benzeri şey mantığa ters yerlerden…
İki ayrı yaratık gözleri uyku sağlar,
Girdapla derinleşir senle yoğunlaşırlar…
Uykuya dalarsın ki çocukluk anıları,
Ortada objeler yok tatlıdır manaları…
Mavi naylon benzeri ya da pembelerinden,
Bağlı muşambalarla çocukluk günlerinden…
Derken ayıldığında, bakarsın evindesin,
Hiç inanmasalar da güvenilen birisin…
(2000)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 29.7.2012 15:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!