Edebiyat mahvolmaz bir günahkâr şairle,
Bu günahkâr şair ki tövbekârdır nefsiyle…
Batıl ki oyalarken, ALLÂH(c.c.) yine dostuydu,
Rab’bini dinliyorken hakikat yoksuluydu…
Sonradan aydınlandı, mum ışığıyla değil,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta