UzANıYoRuM YoK! Şiiri - Şule Sert

Sevgisi ağzında,
Kirpiklerinin ardından göz kırpıyordu
Doğuruyordu,
Bir köy yolunda at arabasında
Acımaklı bir öyküydü
Kanlı revanlı..
Tahtadan tekerlekler
Tombul memelerine süt
Sağıyordu
Çamurlu ve yağmurlu
Islak ıslak ağlıyordu kelimeleri
Yeşile çalan gök duman renginde
Sis bulutları kör ediyor
Virajları uçarak geçiyordu
Şahlanıyordu her adımda atlar
Acı acı kişniyordu çirkin ağızları
Ne dehşet bir gündü
Uzanıyorum yok!
Uzanıyorum yok!
Bu düşten kurtaracak bir kahraman yok!

31/10/2006