Uzaktayım Şiiri - Mehmet Söğüt 2

Ufkumun yolculuğuna çıksam
Bu yollar aşılır mı, bilemem
Dibekte dövülüyorum sanki
Uykusuz gecelerimi bölsem ikiye
Her yanı cehennem, her yanı kan

Mülteciliğim uçurum
Şimdi bir başıma
Bir bez parçası, bir çöp
Kurumuş bir yaprak gibi
Kendimi hiç sayarak, hiç oldum
Hiçlik deryasındayım

Ah bu uzak geceler
Geceleri kederime tutunarak

Kahırla zalimi lanetlemekteyim

Harmoni değil
Robot gibi iş ile ev arasında bir
Sarkaç
Renkler solmuş, yürek harap
Ben uzakta
Dirhem dirhem ölmekteyim.

İndimde her aşkımın tam yaşanmamışlığıyla
Bu yollar aşılır mı, bilemem
Ama şimdi uzaktayım, uzaktayım yar yar.

MEHMET SÖĞÜT