Sevmek,
Uzaktan sevmek,
Seni uzaktan sevmek,
Ne zordur bilir misin?
Hiçbir sözcüğüne dokunmadan,
Duyumsamadan sesini
Bakışlarımın değmediği
Uzak bir menzilde kalarak
Uzaktan uzağa geçişine çaresizce bakınıp
seni sevmek.
Bir çölün ortasında
Yakıcı güneş tenimde ateşin gazabıyken
Dilim ve damağım
susuzluğun hükmüne müebbetken
Ve bir vaha iken varlığın çölümde
Bir damla suyun damağıma
Serin gölgen bedenime değmeden
seni sevmek.
Uzağında kalıp
Çölün kavuruculuğunda
Hasretinden buz dağlarını tenimde söndürerek,
Yağmurları içimde dindirerek seni sevmek.
Sevmek,
Seni sevmek,
Uzaktan uzağa seni sevmek,
Ne ıstıraplıdır bilir misin?
Bir kartalın kanat izlerinde
gökyüzünün en özgür düşüyken,
Bir kelebeğin kısacık ömründe
sonsuz bir bahar mevsimiyken,
Karanlığın esaretinde
Dikenli telli bir kafeste kalıp
Maviliğine bulanmadan,
Rüzgârına hiç değmeden seni sevmek.
Ellerimle değil,
Gözlerimle değil,
Düşlerimde dokunarak
Uykularımda ismini sayıklayarak
seni sevmek.
Uzun uzadıya seni düşünüp
Özlemini,sonsuz bir gökyüzü yapıp
başucuna asarak,
Sevgini,kutsal bir emanet yapıp
kalp ucuna koyarak,
İsmini,tek ezber yapıp
dil ucuna koyarak
Uzaktan uzağa seni sevmek...
Kayıt Tarihi : 20.6.2023 19:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!