Uzaktan Gördüm Seni

Dün öyle uzaktan gördüm seni,
Omuzların düşüktü,
Hüzün taşıyordun belki
Belki de rüzgarın yüküydü omuzlarında.

Aynıydın diyeceğim ama
Bir şeyler değişmiş sende,
Kilo mu almışsın, kestiremedim uzaktan
Yoksa, zaman mıydı yüzünde iz bırakan?

Bakışların eskisi gibi değil,
Biraz daha durgun,
Biraz daha derin,
Sanki içinde fırtınalar kopmuş da,
Bir sahilde yalnız kalmış gibiydin.

Düşündüm sonra,
Belki de bizler gibi,
Sen de kaybettin birkaç hayali,
Ama kazandın birkaç yara iziyle,
Yeni bir benlik buldun belki de,
Kendi yalnızlığında.

Uzaktan gördüm seni,
Ve düşündüm,
Bazen yollar ayırır bizi,
Ama izler kalır hep,
Birbirimizin gölgesinde...