Uzaktan bir gemi geçiyor denizden

bir şeyler oluyor
bir şeyler
ağır
sessiz
gürültüsüz
kimseler fark etmeden

derin bir uykuda tohum
çekirdeği çatırdayıp açılıyor kabuğu
gürültüsüz
sakin
ve ağır
ve susuyor

nasılda susmayı öğrenebilmiş
rüzgarın, yüzünü yavaş yavaş törpülediği o taş
toprağın göğsünü damla damla kabartan yağmur
kartalların kıyısına yuva kurduğu o dipsiz uçurum
o uğultulu orman
o kaynayan deniz
o savrulan çöl
ve çölün üstünde lacivert bir örtü gibi genişleyen o gökyüzü

uzaktan bir gemi geçiyor denizden
derlenen bir türkünün sözleri geliyor akla
dalgalar saz çalıyor
manasız bir ses yayılıyor şehrin üstüne
güneş sırtını dayıyor gölgesi yüksek bütün ağaçlara
gülümsüyor birkaç damla yağmur
ve dallarda birkaç kuş

kanatlarında karmaşık çizgiler
ve çizgilerinde uzayan yollar
bir mağaranın kovuğuna gizlenip yapayalnız
ağlıyor bir kaç kelebek
avunduğu
hiç eskimeyen
o geçmiş vakitlere

daima bitirmek
ve başlamak daima yeniden
bir çemberin yolun sonunda birbiriyle buluşan iki ucu gibi
kendini tamamlamaya doğru
yeryüzünde devinen diğer her şey gibi
sakin
ve ağır
ve gürültüsüz

kainat satır aralarındadır der birisi
evet öyledir
gücümüz var mı onunla konuşmaya
bize kalbimizin yerini hatırlatan
o gürültüsüz
o sessiz
o ağır işleyişle

başlamanın ve bitmenin
birbirini tamamlamaya doğru kıvrılan çemberinde
bir çark gibi işleyen
o ağır ama gürültüsüz sesini dinlemeye
o en kırık dökük sese kulak vermeye
cesaretimiz var mı

şimdi görmenin, bakışın ötesinde bir şey aramak olduğundan
görüneni değil gizliyi görmenin sırrından söz etmeliyiz
o nehre gitmeli
gözleri yıkamalı
dünyayı başka görmeli diyerek
her şeyin perdelerinden arınmış özüne yaklaşmayı düşlemeliyiz
suyun
toprağın
ve rüzgarın renginden
yeni bir diriliş hikayesinden
bahsetmeliyiz

uykudan hemen önce
günü bütünüyle hatırlamak istediğimizde
gün boyu üzerimize yağan oklardan
manalı bir resim yapmalıyız
zamanın kapıp kaçamayacağı
dalgaların silemeyeceği bir resim
en doğal halinde
bir rengi
bir sesi
bir tavrı
olmalı sessiz sedasız

dahası
hepimiz anlaşılmaya muhtacız
bir manamız olmalı
o bizi biz yapar çünkü
çünkü bizi
biz yapan hikayeler ayakta tutar

redfer