Uzaktan Şiiri - Esma Özdemir

sana bakıyorum uzaktan
bir yıldıza bakar gibi

karanlığın ortasında
gözlerini görüyorum

görüyor musun sen de her gece
göğe vuran hayalinin aksini
ölgün gözlerimde?

yine ay yok, diye bu akşam
sular yoksun kaldı
baş aşağı ağaçların gölgesinden
biliyor musun?

birtek rüzgâr sevinçli
sonbahar geldi diye
bir de yapraklar kıpır kıpır...
ey, uzak gönüllerin efendisi!
güz nefesli
esmer yürekli
duyuyor musun
içimde?

oysa
sana sadece gözlerimle dokunabilmiştim
unuttun mu?

kızıl alev renginde, sen
kirpiklerini dökmüştün de üzerime
bilmeden!

oysa
kaç yıl geçmişti
kimbilir;
kaç milyon ışık yılı...
mesafelerde yiten
sevdamızın üzerinden?

böyle miydi kavlimiz seninle, söyle?
yine, hatırlattın bana
hatırlamak istemediklerimi!

yine mi kaşıntı başladı kabuklarında
kalbim, diyorum
aşk değil
yazıklar olsun sana!

küçük kadın, büyü artık;
yaz bitti
iklim değişti!

kanasan da için için
kazısan tırnaklarınla
yolsan da gürül gürül
yağmurlar gelmeden daha
ne olur, bir daha
sonbahara ağlama
saçlarınla!