Uzakta Dur Gölgen Bana Değmesin

Uzakta dur gölgen bana değmesin
Yakacaksa yaksın güneş tenimi
Bulut olsan damlan bana yağmasın
Kül etsin düştüğüm ateş canımı

Isırgan otunun emsali dilin
Sevgin yalan, nazın çekilmez eza
Cetvele, gönyeye uymuyor halin
Tutumun, söylemin ölçüsüz ceza

Burnun havalarda çalımın pek çok
Yüksek tepelerden bakar nazarın
Cemalin ay sanki kirpiklerin ok
Müstesna ürünü antik pazarın

Gülü beğenmezsin diken elinden
Kula hor bakarsın boş pencerenden
Akort edilemez gönlün telinden
Kargalar seslenir küt hançerenden

Gören gözler, idrak eden kul için
Hatır edilemez kusurun çoktur
Göstermeye kalksam doğru yol için
Halis sözün sende kabulü yoktur

Fehimden yoksunsun, izanın noksan
Kendi bildiğini sürüp güdersin
Yaşın otuz değil olsa da doksan
Böyle geldin böylece de gidersin

Dostun sözü daim acı meyvedir
Kulak ver ahirde tatlılık olsun
Yoksa yiyeceğin mutlak ayvadır
Düşüncende biraz farklılık olsun