Uzaklığınla Yüzleşmek Şiiri - Kağan İşçen

kırgın pazartesilerde
kapılar sevmez açılmayı
parklarda ağaçlar inadına sevişken ve alaycı
komşu yakınlıklarıyla bulanır yalnızlık
suya taş atınca çıkan sesle avunmak gibidir
uzaklığınla yüzleşmek...

sarp güzleşmelerde menekşe dalı kollarınla
merkez park zamanlarıyla öpüşmek isterim
aklımda kalan bütün hafta sonlarında
orta halli gün batımları yapraksız ağaçlar
alçaklarda sık ve sert çalılı kuş yuvaları
ve boynunun kokusu...
su içişini izlemek istiyorum

katıksız gecekondularda ağustosa doğru
yalın ayak çocukların
tropik denizler düşlemesi kadar
önemsiyorum damağının tadını...

sakinleşmem için hep yanımda olmalısın
önümüzde herhangi bir zaman olmamalı
herhangi bir yol
ufuk çizgisiyle bir işimiz
ama mevsimleri ilk akşam çayıyla
ağırlayabiliriz
herhangi bir balkonda...

kuşlar ikindiye düşkünler
ekmek kırıntıları ve bir tas su
kadınlar apartman önlerinde vıcır vıcır
çocuk sesleri odama kadar çıkıyor
yanımdaymışsın gibi film izliyorum
birgün olabilirsin...