Uzaklaştıkça Yakınlaşıyor Muyum Sana

UZAKLAŞTIKÇA
YAKINLAŞIYOR MUYUM SANA

kaçıp gittim
ağaçlar yaprağa, çiçeğe bulanmış
bir ilkyaz günü
güneş toplamakta parklar
çocuklar gülüş
benimle ağaçlar, kuşlar da gidiyor
benimle ne yana dönsem
evlerin balkonları
dükkanların vitrinleri
geniş bir açı oluyorum
insan yüzlerinde aranırken

kaçıp gittim
kimse farkında değil
yüzyıllık yosun bağlamış bir duvar da
gidiyor benimle
üzerinde sırtı kamburlaşmış bir kedi
(adı Tekir olmalı)
o da gidiyor
sonra kornalar
şarkılar, insanlar
kendi kendime:
çoğulu sev, çoğuldan yana ol
ama çoğuldan da farklı ol, diyorum
bir anlam kat yaşamana

kaçıp gittim
kaçmak denirse buna
geniş bir açı oluyorum
sokaklarda maskeli iyiler
güzeller balosu
ne kadar çok kuralları var
ne çok kuralsızlık
yaşananlar öykünmeden başka bir şey değil
ey sevdiğim insan
sana da bir söz var bu yaşamda
sen de söylemelisin sözünü

gittim mi böyle giderim
ilkyazlarda alıp başımı
zeytinlerin sabrına bayılıyorum
limonların şu yeşil inadına
az gittim uz gittim
bir arpa boyu yol gittim
geniş bir açı olmalı diyorum
sokaklarda onca insan
onca yük
en ağır yük sevgiyi sırtlamak olsa gerek
çünkü
sevgiyle söylenmeyen hiçbir şeye inanmıyorum
dön yüküne bak arkadaş

kaçıp gittim
ağaçlar yaprağa çiçeğe bulanmış
kent sisli bir anı gibi ardımda
oysa kent yanı başımda
geniş bir açı oluyorum:
çoğulu sev, çoğuldan yana ol
ama çoğuldan da farklı ol
bir anlam kat yaşamana

ey kağıt, ey kalem
ey yeni bin yılın kederi
ey insan
uzaklaştıkça yakınlaşıyor muyum sana

(Nisan 2000)