Uzaklaşan Ufuklar Şiiri - Akadir Ethem

Böyle zormuş demek.
Yuvadan uçmak.
Ömrümün yarısı sen.
Annem kokulu,
Annesinin nefesi.
Tatlı dilli kuzum.
Hiç sensiz olmadım ki.
Nerden bileyim.
Sensiz yaşamayı
Sen mutlu olacaksın.
Biz ise teselli.
Boğazımda ağlamsı düğümler.
Gözlerimin arkası ırmak.
Gönlüm çağlayan gibi.
Daha da uzaklaşan,
Ufuklarda imtihan olmak.
Ufkun keskin çizgisine,
Ciğer yangısıyla bakmak.
Olsun ah ciğerparem,
Vedud olan Allah'ı sevdik biz .
O bizi sevsin diye,
Gönül verdik En Sevgiliye.
Biz sevmeyi O'ndan öğrendik.
Ayrılığı ecre sebep bilelim.
En zoru senin...
Evini çocukluğu bırakmak.
Bize bir gül kopması gibiydin,
Bir yaprakçık gül goncamızdan.
Nebi'nin müjdesi...
Kanatlansın bağrımızdan.
Bu gözyaşlarımızı silen,
Saadetin olsun.
Evin yuva,
Emeğin deva olsun.
Ekim*23